Sąsiad przeciw sąsiadowi, brat przeciw bratu

Część trzecia • Pierwszy tydzień walk przyniósł powstańcom zaskakująco wielki sukces. Nie tylko opanowali oni prawie cały zamierzony teren, ale też rozbili znaczną większość niemieckich sił na spornym obszarze. Wyhamowanie ofensywy przez dowództwo powstania spowodowało znaczne rozprężenie w szeregach powstańczych, podczas gdy Niemcy gromadzili siły do kontrataku. Kluczową rolę w dalszym przebiegu wydarzeń odegrały Krapkowice i Otmęt.

Z punktu widzenia sztuki wojennej pozostawienie niemieckiego przyczółku w Otmęcie było wręcz szkolnym błędem dowództwa sił powstańczych. Liczyło ono tutaj na stanowczą postawę Aliantów, a mianowicie, że zmuszą oni Niemców do zaniechania kontrofensywy i dalsze zmagania o kształt granicy na Śląsku odbywać się będą już tylko i wyłącznie przy stole rozmów. Było to o tyle naiwne, że przecież polska strona sama dopiero co spróbowała postawić sojuszników przed faktem dokonanym. Teraz to samo zamierzała uczynić strona niemiecka...